-
1 κορυσσω
(act. только praes. и impf. эп. κόρυσσε, эп. praes. inf. κορυσσέμεν; med.: эп. 2 л. sing. praes. κορύσσεαι, aor. ἐκορυσάμην, part. aor. κορυσσάμενος; pass.: pf. κεκόρυθμαι, part. pf. κεκορυθμένος)1) вооружать(τινά Hom.)
; med. вооружаться(χαλκῷ Hom.)
ὅπλων κεκορυθμένος ἐνδυτά Eur. — одетый в доспехи2) перен. вооружать, снабжать, укреплять(βίον ὀρθοβούλοις μαχαναῖς Pind.)
ἔγχος κεκορυθμένον Hom. — обитое металлом копье3) вздымать(κῦμα ῥόοιο Hom.)
Ἔρις, ἥτ΄ ὀλίγη μὲν πρῶτα, κορύσσεται, αὐτὰρ ἔπειτα οὐρανῷ ἐστήριξε κάρη Hom. — Эрида (Распря), вначале маленькая, тянется (все) вверх и, наконец, главой упирается в небо4) поднимать, возбуждать, вести на бой(κλόνον ἀνδρῶν Hes.; φιλαρματους ἀλκάς Eur.)
5) снаряжать, готовить(πόλεμον Hom.; μάχην Hes.)
См. также в других словарях:
κλόνος — ο (AM κλόνος) κίνηση που γίνεται με ταραχή ή θόρυβο, κλονισμός* νεοελλ. ιατρ. επαναλαμβανόμενες συσπάσεις ενός μυός εμφανιζόμενες μετά από παθητική έκτασή του και παρατηρούμενες στο λεγόμενο πυραμιδικό σύνδρομο μσν. αρχ. 1. σύγχυση, ταραχή 2.… … Dictionary of Greek
κορύσσω — (Α) [κόρυς] 1. οπλίζω κάποιον με κράνος, με περικεφαλαία, ετοιμάζω για πόλεμο, εξοπλίζω («Αἴας δὲ κορύσσετο νώροπι χαλκῷ», Ομ. Ιλ.) 2. προτρέπω για πόλεμο («κορύσσουσα κλόνον ἀνδρών», Ησίοδ.) 3. διευθετώ, παρασκευάζω, οργανώνω («βίον κορυσσέμεν… … Dictionary of Greek
